Ημερίδα με θέμα ‘‘Ατυχήματα στα Παιδιά’’, η οποία διοργανώθηκε από την Πολυδύναμη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων του νοσοκομείου ΜΗΤΕΡΑ. Κατόπιν σειράς συνοπτικών αλλά ουσιαστικών διαλέξεων, προσεγγίσθηκε το πλήρες φάσμα των συμβάντων που οδηγούν σε τραυματισμούς ή απειλητικές καταστάσεις για τη ζωή των παιδιών. Τα ατυχήματα εντός ή εκτός του σπιτιού, η εισρόφηση και κατάποση ξένου σώματος, οι δηλητηριάσεις, τα εγκαύματα, η ηλεκτροπληξία, ο πνιγμός, τα τροχαία, οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και οι κακώσεις σπονδυλικής στήλης και νωτιαίου μυελού, όπως και τα δήγματα από ζώα ή έντομα, αποτέλεσαν τις κυριότερες επείγουσες περιπτώσεις που συζητήθηκαν. Ξεχωριστή έμφαση δόθηκε στην κατάχρηση ουσιών και στις αυτοκτονίες, φαινόμενα που τείνουν να εξελιχθούν σε πραγματική μάστιγα στις ημέρες μας, με τις βασικές αιτίες για την αλματώδη άνοδο αυτών να αποδίδονται α) στην επικινδυνότητα του internet όταν το επισκέπτονται ανώριμοι ή ανυποψίαστοι χρήστες, β) στο διαρκώς αυξανόμενο bullying, γ) στα αδιέξοδα που συνεπάγεται ο σύγχρονος, συχνά ανερμάτιστος τρόπος ζωής των παιδιών και εφήβων.
Η προσωπική μου συμμετοχή στην εκδήλωση σχετιζόταν με τις κακώσεις της άκρας χειρός. Ως εκ τούτου, αναφέρθηκα κατ’ αρχήν στην αξιολόγηση και αντιμετώπιση των τραυμάτων των μαλακών μορίων (δέρματος, ονύχων, αγγείων, νεύρων, συνδέσμων, τενόντων), των καταγμάτων, του συνδρόμου διαμερίσματος,(1) καθώς και των ακρωτηριασμών, ειδικά των δακτύλων. Το δεύτερο μέρος της ομιλίας μου αφορούσε στα εγκαύματα του χεριού, όπου, κατά κύριο λόγο, εστίασα στα χαρακτηριστικά κλινικά σημεία βάσει των οποίων α) εκτιμάται η βαρύτητα, β) επιλέγεται η μέθοδος θεραπευτικής διαχείρισης των ιδιαίτερων και ενίοτε σοβαρότατων αυτών καταστάσεων.
Με ιατρούς και νοσηλεύτριες της Πολυδύναμης Μονάδας Εντατικής Θεραπείας Παίδων του νοσοκομείου ΜΗΤΕΡΑ.
(1) Σύνδρομο διαμερίσματος ονομάζεται η διαταραχή κατά την οποία αυξάνεται η πίεση εντός κάποιου μυϊκού διαμερίσματος του χεριού, με συνέπεια την ανεπαρκή αιμάτωση των ιστών που περικλείονται στο διαμέρισμα. Το φαινόμενο αποδίδεται α) στο οίδημα των μυών λόγω κάκωσής τους, β) στη δημιουργία αιματώματος λόγω κατάγματος ή τρώσης αγγείου, γ) στην ανελαστικότητα του υμένα που περιβάλλει τους μύες και τους υπόλοιπους ιστούς του διαμερίσματος, της λεγόμενης περιτονίας. Το σύνδρομο εμφανίζεται κυρίως επί κλειστών κακώσεων (συνήθως κατόπιν σύνθλιψης, κατάγματος ή εγκαύματος), αλλά και επί μικρών ανοιχτών κακώσεων, οι οποίες συνοδεύονται από τρώση αγγείου, ιδίως αρτηρίας. Στα συμπτώματα και σημεία περιλαμβάνονται πόνος με το χέρι σε ηρεμία, τοπική ευαισθησία, οίδημα, μείωση κινητικότητας, διαταραχές αισθητικότητας, απώλεια περιφερικών σφύξεων, καθώς και πόνος κατά τον συνδυασμό κάμψης των φαλαγγοφαλαγγικών και έκτασης των μετακαρπιοφαλαγγικών διαρθρώσεων. Επί μη έγκαιρης αντιμετώπισης, ο κίνδυνος νέκρωσης των ιστών και μόνιμης αναπηρίας είναι μεγάλος. Εκτός από το χέρι, το σύνδρομο μπορεί να αφορά σε οποιοδήποτε μυϊκό διαμέρισμα του άνω ή κάτω άκρου.