Με την από 07.07.2017 ηλεκτρονική επιστολή μου προς την Ελληνική Εταιρεία Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής (ΕΕΠΕΑΧ), η οποία αφορούσε στις προτάσεις μου εν όψει –τότε– του 12ου Συνεδρίου μας, διατύπωνα μεταξύ άλλων τις παρακάτω απόψεις:
Δίχως αμφιβολία, η αντιμετώπιση των συγγενών ανωμαλιών αποτελεί την πλέον αντιπροσωπευτική πρόκληση, όταν οι απαιτήσεις για επανόρθωση και αποκατάσταση της αισθητικής δοκιμάζουν τα όρια των δυνατοτήτων μας. Όπως, όμως, έχουμε επισημάνει πολλάκις, το ενδιαφέρον των συναδέλφων και ειδικά των νεότερων σχετικά με το συγκεκριμένο πεδίο, σημειώνεται διαρκώς και πιο μειωμένο. […] Επομένως, οφείλουμε να σταθούμε στο ζήτημα. Και να αφυπνίσουμε τουλάχιστον τους νεότερους, προτρέποντάς τους να έρθουν σε επαφή με το παραπάνω πεδίο, καθώς μία τέτοια επιλογή συνεπάγεται τεράστια οφέλη για τη συγκρότησή τους ως πλαστικοί χειρουργοί.
Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, η επανεκλογή μου ως επικεφαλής της Επιτροπής Πλαστικής Χειρουργικής Παίδων και Συγγενών Ανωμαλιών της ΕΕΠΕΑΧ, κατά τις αρχαιρεσίες που διεξήχθησαν στο πέρας του 12ου Συνεδρίου μας, μου άφησε ανάμικτα συναισθήματα. Παρά ταύτα, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τους συναδέλφους που για μία ακόμη φορά επέδειξαν εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου.
Για τους λόγους που ανέφερα προηγούμενα, η παρουσία μου στην εν λόγω θέση για δεύτερη, συνεχόμενη θητεία, δεν αναμένεται εύκολη. Ωστόσο, θα επιμείνω να προσπαθώ. Όχι μόνο επειδή τα πάσχοντα παιδιά δικαιούνται την αμέριστη μέριμνα εξειδικευμένων επιστημόνων, αλλά επίσης διότι θεωρώ απαραίτητο να διαμορφωθεί μία σύγχρονη γενιά πλαστικών χειρουργών, ευαισθητοποιημένων στον παιδιατρικό ασθενή. Κι αν οι νέοι συνάδελφοι σήμερα μοιάζουν να μην κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση, τούτο τελικά δεν έχει να κάνει με αδιαφορία εκ μέρους τους, αλλά με το γεγονός ότι απλώς δεν γνωρίζουν τι θα σήμαινε για την εξέλιξη και τη μελλοντική πρακτική τους η εκπαίδευσή τους στη χειρουργική των συγγενών ανωμαλιών. Θα πρέπει, λοιπόν, να τους προσελκύσουμε.
Λαμβάνοντας, τέλος, υπ’ όψιν πως οι περισσότεροι πλαστικοί χειρουργοί στην Ελλάδα τείνουν να στρέφονται προς την αισθητική χειρουργική, τότε τι πιο αποκαλυπτικό από όσα υπογραμμίζει στο site του ο διαπρεπής Αμερικανός συνάδελφος και επίσημος προσκεκλημένος ομιλητής στο Συνέδριό μας, Bryant Toth, ο οποίος, σημειωτέον, επιλέγει να αυτοπροσδιορίζεται ως ‘‘aesthetic plastic surgeon’’:
In addition to cosmetic surgery, I have a commitment to children born with facial deformity and spend five days a month operating on children with cleft lip, cleft palate and major intracranial deformities. Operating on complicated pediatric craniofacial deformities allows me to refine my aesthetic surgical skills.